Energia wiatru wykorzystywana jest od ponad dwóch tysiącleci – w wiatrakach do mielenia zboża, do pompowania wody i nawadniania pól uprawnych. Pierwsze próby konwersji energii wiatru w elektryczną pojawiły się w XIX wieku, jednak dopiero wiek XX przyniósł ze sobą wykorzystanie jej na szerszą skalę. Do tego celu służą turbiny wiatrowe.
Nie każde miejsce nadaje się do postawienia na nim turbiny, ponieważ nie wszędzie wiatr wieje tak samo silnie. Z tego powodu nawet w miejscach korzystnych dla wykorzystania energii wiatru turbiny znajdują się przynajmniej kilka metrów nad ziemią. Najlepsze są równe tereny nizinne i nadmorskie, gdzie prędkość wiatru to 10-20 m/s lub więcej; w Polsce jest to rejon Wielkopolski aż do Warszawy, a także wybrzeże i Suwałki. Południe kraju ma niekorzystne warunki do stawiania turbin, jedynie Podkarpacie posiada odpowiedniejsze.
W roku 2014 energia wiatru stanowiła ok. 3% światowej produkcji energii. Rozwój technologii sprawia, że koszty postawienia farmy wiatrowej spadają, co zachęca inwestorów. Jedynie koszt początkowy jest duży, a po postawieniu turbina nie generuje kosztów, ponieważ nie zużywa paliwa.
Choć samo działanie turbin jest teoretycznie ekologiczne, to jednak niesie ze sobą dwa niepokojące skutki: zatrucie środowiska na etapie powstawania turbiny a także jej wpływ na ludzi dookoła i zwierzęta. Turbiny generują hałas ultradźwiękowy i niskoczęstotliwościowy, zakłócanie komunikacji elektromagnetycznej, wpływ na działanie radarów, wpływ na mikroklimat. Istotny jest także wpływ na ptaki, ponieważ te szerokim łukiem omijają farmy wiatrowe, co wydłuża trasy ich migracji i może spowodować, że zginą nim dolecą do celu. Dodatkowo wiele ptaków ginie między łopatami wirnika. Równie zły wpływ turbiny mają na nietoperze, które często tracą życie nawet bez kontaktu z turbiną – szybkie ruchy łopat powodują skok ciśnienia i barotraumę, co oznacza dla nietoperzy śmiertelne uszkodzenie układu oddechowego.
Innym problemem związanym z energią wiatrową jest zagrożenie zjawiskiem tzw. ciszy wiatrowej. Najpoważniejsze tego rodzaju zdarzenie miało miejsce w Europie w 2003 r., gdy z powodu upałów zbrakło wiatru do napędzania turbin. Gdyby nie konwencjonalne źródła energii, wiele miejsc w tamtym okresie zostałoby pozbawionych energii elektrycznej.
